Orthoceras

De uitgestorven Orthoceras of Orthoceer was een langwerpig, koppotig en inktvisachtig zeedier, dat leefde in de Ordovicium-, Siluur en Devoon tijdperken (485 miljoen tot 360 miljoen jaar geleden). Deze dieren hadden dicht opeenliggende kamers in hun lijf, waardoor een sipho liep: een buis waardoor water aangezogen en weggespoten wordt. In de fossielen zijn vaak de ‘kamertjes’ goed te zien. Het was een goede zwemmer, waarbij de schelp steeds in horizontale positie bleef. De naam Orthoceras komt van de Griekse woorden ‘orthos’ (recht) en ‘keras’ (hoorn of schelp), wat gebaseerd is op de typerende, rechte en langwerpige schelp van deze inktvisachtige.

Vindplaatsen: Voornamelijk in Marokko, maar ook in Australië, Azië, Europa en Noord-Amerika.

Hardheid Mohs: n.v.t., alleen voor mineralen.

De afmeting van deze Orthoceras fossielen is tussen de 4 en 6 cm en deze wegen ± 9 gram.

Herkomst: Marokko